Zondag 8 september
Als ik dit stukje schrijf is het maandag 9 september en zijn we op weg naar huis. Gisteren was het een drukke, hectische dag en dus geen tijd om een stukje te schrijven, dus vandaar dat ik er nu aan begin. Gisterochtend moesten we al 6.30 ontbijten, want de fietsers vertrokken om 7.30 met de bus. Op weg om de berg der bergen, de Stelvio te beklimmen. Het weer was een heel stuk minder dan de afgelopen dagen. Het was bewolkt, het miezerde en ze gaven de hele dag regen aan. Maar dat mocht de pret niet drukken, want dit was de dag waar het allemaal om draaide. Hiervoor zijn we naar Italië afgereisd. Voor de start werd al meteen duidelijk dat er vandaag niet mocht worden afgedaald, ivm het slechte weer . Onze mannen hadden gezamenlijk gekozen om de tocht van 50 kilometer te gaan rijden en niet de toertocht van 100 kilometer. Na een lange reis, eerst over de Stelvio heen en vervolgens weer naar benden, kwamen we aan de voet van de berg aan. Daar werd de start al meteen een uur uitgesteld, wederom i.v.m. het slechte weer. Wij dus maar even een kop koffie gedronken. Toen we weer bij de start terug waren , bleek dat ze de Stelvio tot nu toe helemaal niet op mochten. Ze gingen rijden tot aan het dorpje Trafoi, dat lag op ongeveer 12 kilometer na de start, dus nog voor de berg. Iedereen balen, maar veiligheid voor alles! Daar zou verder bekeken worden wat haalbaar is. Het weer veranderd in de bergen zo ongeveer elk kwartier dus het zou nog steeds goed kunnen komen. In Trafoi een groots onthaal geregeld met al onze supporters en alle spandoeken, want dit zou heel goed al het einde van vandaag kunnen zijn. Ik had voor boven op de Stelvio een momentje geregeld, want ik had twee flessen champagne meegenomen om te kunnen spuiten en het liedje Het dondert en het bliksemt, van Guus Meeuwis. Twijfel: gaan we dat nu al in Trafoi doen of niet. Besloten om dat niet te doen, want Frits was er hier niet bij, omdat hij mee is gaan lopen met de wandelaars. Een mooie tocht hoog in de bergen van 13 kilometer. Iets anders dan waar hij voor heeft getraind, maar alles om zelf boven op de top van de Stelvio te komen, want daar gaat het om. We hadden geen bereik met de telefoon, dus we wisten helemaal niet in hoeverre hij last had van het slechte weer op de top. Want dat was dus het probleem. In Trafoi was het goed en ook boven op de top was het helder, maar ergens halverwege de berg hing een heftige bui en veel mist. De leiding besloot in Trafoi dat dit het einde was. Balen!! Dan maar vanavond even een momentje creëren als we het team weer compleet hebben. Alle fietsen worden in de bus geladen en ook de fietsers zelf nemen plaats in de grote bus. Wij, de supporters rijden in onze auto’s achter de bus aan. Met z’n allen naar de top, waar de bus wel even zal stoppen, zodat iedereen toch even op de top is geweest. We besluiten om daar het moment te maken, maar dan alleen als we Frits daar ook treffen. Verrassing: onderweg naar de top krijgen we te horen dat het weer is opgeklaard en dat de fietsers in bocht 22 kunnen worden afgezet en dan de laatste 7 kilometer toch zelf naar boven mogen fietsen. De keus is aan de fietsers zelf, wil je dit of niet? Iedereen was natuurlijk al volledig afgekoeld, aangekleed en gewend aan het idee dat de Stelvio er niet in zat vandaag. Wie gaat wat doen? Bijna iedereen kiest ervoor om het niet te gaan doen. Er zijn ongeveer 20 mensen die het wel aandurven en natuurlijk zit Hans daar ook bij. De rest van ons team houdt het voor gezien. Dus Hans wordt gedropt en wij gaan met z’n allen op weg naar de top. De supporters in de auto en de fietsers in de bus. We zien elkaar boven! Nu maar hopen dat Frits daar ook is. Onderweg worden we gebeld door Frits, die inmiddels weer bereik heeft. Huilend verteld hij dat hij als eerste boven was en dat ze nu alleen nog maar 100 meter hoeven te dalen. Hij heeft een geweldige tocht gehad, is boven de wolkengrens geweest en heeft daar hoog in de lucht Mees bij zich gevoeld. Hij zit er helemaal vol van! Oké we komen er zo snel mogelijk aan. En ja hoor, als wij boven Komen is Frits al op de top en samen drinken we even een kop koffie in afwachting van Hans. Die arriveert al vrij snel en is helemaal blij dat hij het laatste stuk toch nog heeft mogen fietsen. Al was het in de regen, want uiteindelijk was het helemaal niet zo helder als ze ons hadden beloofd. Eind goed, al goed! Wij de champagne voor de dag gehaald, muziekje opgezet en samen een potje gejankt. Wat een onthaal was het! Iedereen stond om ons heen, ook een hoop vreemde mensen en iedereen was ontroerd. Er zijn een hoop foto’s en filmpjes gemaakt dus…… Nog even snel een fotolijstje en een fietsshirt gekocht en weer op weg naar het hotel.  Daar lekker douchen, koffer inpakken en alles opruimen. Vanavond hebben we op tijd diner en daarna begint de feestavond, waar al onze supporters ook bij mogen zijn. Heerlijk gegeten met ons team en iedereen bedankt voor het afgelopen jaar. Daarna snel naar de feestzaal voor het filmpje van vandaag, waar al onze spandoeken in voorkomen en ook Hans is even aan het woord. Frank van Energy4all doet nog een woordje, waarin hij iedereen bedankt en het totaalbedrag bekend maakt wat er met dit evenement is opgehaald. Ruim 357.000 euro is het eindbedrag, waarvan wij 38.229 euro hebben binnengehaald. TOP!!! Nog een snel een groepsfoto en op naar de feestzaal. Daar lekker dansen, wijntje drinken en kletsen. Wat een ontlading is er voelbaar op deze avond! Een avond met een lach en een traan.  Ook nog even alle supporters bedankt voor hun aanwezigheid en steun, niet alleen hier, maar ook het afgelopen jaar. Iedereen moet de volgende morgen om 4.30 uur in de bus zitten, maar daar is niks van te merken op deze avond. Wij gaan om 00.15 uur naar bed, zodat we in ieder geval nog een paar uur kunnen slapen…..
Het zit erop! Het avontuur is voorbij! Iedereen is weer veilig thuis. Het was geweldig, fantastisch,  overweldigend, onvergetelijk…… Forza4energy4all is voorbij maar team Forza4Mees is nooit echt voorbij. Er is iets ontstaan tussen ons allen wat heel mooi en bijzonder is en wat we nooit helemaal kunnen afsluiten. Wij hebben samen iets meegemaakt, iets beleefd, wat op iedereen een diepe indruk heeft achter gelaten. Hoe sluit je zoiets af? Er staan al afspraken voor een wijnproeverij en een BBQ, maar dat zal vast niet de laatste keer zijn dat we elkaar zien en samen iets ondernemen……..
Langs deze weg wil ik iedereen bedanken die er de afgelopen periode voor ons is geweest. Bedankt voor het luisterend oor, de berichtjes, de troost, de steun, de sponsoring, de kaartjes, de aanmoedigingen, de spandoeken en jullie aanwezigheid! Wordt allemaal zeer gewaardeerd!
Tessa (SterReporter Forza4Mees)