Dag 1 zit erop. Ik zal meteen maar met het belangrijkste beginnen: iedereen is veilig boven en ook weer beneden gekomen!
Gisteravond waren we met z’n allen compleet en hebben we samen genoten van een heerlijk diner. Daarna een briefing over de dag van morgen (vandaag dus), waarin werd verteld dat het op de top van de Gavia ongeveer 0 graden zou zijn en dat we, zowel de fietsers als de supporters, ons dus moesten voorbereiden op kou. Verder nog wat uitleg over kleding, voeding en de route.
Vanmorgen zag het weer er goed uit. Er stond hier in Bormio een klein zonnetje en wel wat wolken, maar dat mag geen naam hebben. Na het ontbijt vanochtend was het tijd voor de groepsfoto en om 9.5 uur ging ons hele team van start. Wij supporters in de auto en erachteraan. Al snel werd het tempoverschil duidelijk en als eerste kwamen wij Gerda tegen, die dus als laatste lag van ons team. Gaf ons mooi even tijd om die eens even extra aan te moedigen! Gelukkig is het geen wedstrijd en fietste zij heerlijk haar eigen tempo. Wij snel weer in de auto en al snel kwam Harm in het vizier, daarna Hans S. Marco, Hans K, Jeroen en Eric lag voorop. In deze volgorde (maar dan achterstevoren natuurlijk!) zijn ze ook binnengekomen, behalve dat Harm Hans S. op het laatst nog even in had gehaald. Hoe hoger we kwamen, hoe lager we de temperatuur zagen zakken. Op de top gaf de meter 4 graden aan, dus gelukkig niet de voorspelde 0 graden! Het was koud op de top, maar lang niet zo erg als vorig jaar. Toen stond er namelijk een ijskoude, snijdende wind en die was er dit jaar gelukkig niet. Wel hadden we dit jaar last van mist of wolken. Het zicht kwam en ging en daardoor was het voor ons supporters erg lastig om de fietsers op de top aan te zien aankomen. Toen de mannen binnen waren snel met z’n allen bij het restaurantje naar binnen voor een warm drankje en warme kleren en samen wachten op Gerda. Toen zij binnen was, omgekleed en wat gegeten had zijn ze samen weer afgedaald. Het sneeuwde inmiddels een beetje, maar gelukkig was dit alleen op de top.
Onze kleinste supporter Melle heeft de hele rit naar boven in de auto geslapen en bij aankomst boven sliep hij gewoon door, zelfs door alle harde muziek en de aanmoedigingen van ons heen. Pas toen papa binnenkwam werd hij wakker. Goeie timing! Ook hij heeft lekker in het restaurant gegeten en nog gezellig wat op tafel liggen kletsen en spelen. Van de berglucht poepte hij spontaan 2x zijn hele broek en romper vol, dus daar op een bankje ook nog even verschoond. Daarna was ook hij klaar voor de afdaling.
Eenmaal met z’n allen terug in het hotel samen een hersteldrankje gedronken en daarna iedereen naar zijn eigen kamer voor een welverdiende douche!
Iedereen behalve Jeroen, want hij is op dit moment bezig met het extra rondje wat aangeboden werd. Voor diegene die nog wat energie over hadden en nog een extra uitdaging wilde was er de mogelijkheid om de mini Stelvio te fietsen. Een klein rondje extra vanuit het hotel als toetje. Nu is Jeroen dus dol op toetjes en is hij dus de enige van ons team die hier nog zin in had. Het regent hier nu volop en ik heb geen idee hoe het hem is bevallen………
Dag 1 zit erop en is door iedereen op zijn eigen manier goed volbracht. Vol goede moed op naar dag 2!